İçimdeki Uçurum

Konu: İçimdeki Uçurum Salı Ara. 07, 2010 10:02 pm

Bu gün erken uyanmıştı, biraz hüzünlüydü sanki...
Kendisini olmadığı kadar yorgun hissediyordu. İki gün sonra Hogwars' a gidecekti, fakat içinde bir burukluk vardı...
Camdan dışarıya bakıyor, az da olsa kendisini biraz toplamaya çalışıyordu. Annesi ve kız kardeşi onu böyle görsün istemiyordu...
Zaten bu gün kimse ''ona'' gideceğini bilmiyordu, gizli gizli gidecekti...
Kimseye söylemeden, kimseyle paylaşmadan... Sadece kendi kendine ağlayacak, Sadece onunla dertleşecekti....
Sonra derin bir nefes doldurdu ciğerlerine, yere düşmüş olan pembe yastığın üzerinden atladı temkinlice.
Kapıya doğru ilerledi ve kapı kolunu tutup ağırca açtı.
Ağır-ağır merdivenlerden hole indi.
Annesi Hortensia Black salondaki siyah kaplamalı koltuklardan birisine oturmuş gazete okuyor, bir yandan da kahvesini yudumluyordu.
Hillary onu sevmezdi... Daha doğrusu ailesini sevmezdi, safkan düşkünü
muggle düşmanı bu ailede doğup büyüdüğü için kendisine bile lanet ediyordu.
Yavaşça yaklaştı ve;
''Günaydın anne'' dedi sessizce.
Mrs. Black gazetesini katladı ve sehpa nın üzerine koydu sonra da kahvesinden bir yudum daha alıp;
''Günaydın küçük hanım'' dedi.
Hillary sahte bir gülüş taktı yüzüne... Oysa mutlu olmadığını annesi de biliyordu...
Aslında Mrs. Black Onu kendi yanındayken hiç mutlu görmemişti.
Hillary biraz durdu ve tekrar annesine dönüp;
''Julia nerede anne?'' dedi.
''Arkadaşlarıyla buluşmaya gitti''
''Tamam o halde, ben de çıkıyorum.''
''Sen nereye gidiyorsun?''
''Ben de arkadaşlarımla buluşacağım''
Sonra döndü ve holden çıktı, hemen sokak kapısına vardı ve hemen kendisini dışarıya attı...
Hızlı yürüyor çevresine bakınmıyordu.. Bu şekilde yarım saat kadar yürüdü...
İşte sonunda gelmişti,
Ona gelmişti, hep özlediği insana...
Yavaşça mezarlığın kapısından girdi, mezarların arasında dolaşarak aradığı mezarı buldu
Mezar taşının üzerinde büyük harflerle ''Marcus Black'' yazıyordu.
Yavaşça mezar taşına yaklaştı... Elini taşa değdirdi, gözlerinden yaşlar süzülüyor, hiç görmediği babasına ağlıyor, ona ağıtlar yakıyordu içinden...
''Merhaba baba'' dedi titreyen sesi...
''Ben geldim, biliyor musun iki gün sonra Hogwarts' a gidiyorum. Keşke burada olsaydın, trene binmeden önce beni uğurlasaydın.
Kendine dikkat et kızım, eğer birşey olursa bana hemen mektup yaz deseydin... Ben de senin varlığını kendime güvence yapıp çıksaydım yola...
Bir şey olduğunda ilk sana yazsaydım, ilk senden yardım isteseydim. İlk sevdiğim erkek sen olsaydın...
Evleneceğim erkeği hayal ederken sen gelseydin gözümün önüne keşke... Ama sen beni çok erken terk ettin baba.
Niye demeyeceğim, eminim gitmek zorunda olduğun için gitmişsindir... Yoksa gitmezdin değil mi? Beni terk etmezdin değil mi baba?
Yine de seni çok özledim, insan hiç daha önce görmediği birisini özler mi? deme sakın... Özlüyormuş demek ki...
Neyse baba, benim gitmem lazım şimdi... Sana baba demeyi özledikçe yine gelirim... Sen de rüya larıma gel...
Beni yalnız bırakma n'olur... Seni Seviyorum...''

Yavaşça gözyaşlarını sildi arkasını döndü, geldiği şekilde geri çıktı mezarlıktan... İçindeki boşluk daha da uçurumlaşmıştı...
Daha da çekilmez bir hal alıyordu...
İnsanlar ölümlere alışır derler ya, Onun içindeki uçurum bunu yalanlıyordu...
O hiç görmediği Ölüm Yiyen olduğu için bir tarafının ondan nefret ettiği halde bir tarafının onun için ağladığı
Ve en çok yanında olmasını umduğu kişi için ağlıyordu...

Konu: Geri: İçimdeki Uçurum Çarş. Ara. 08, 2010 2:17 pm

Girişte betimlemeleri çok iyi kullandın, sonra biraz bozdun. Örnek olarak mezarlığın nasıl göründüğünü biraz daha anlatabilirdin.

RP biraz drama kaçmış. Zaten burası mezarlık bölümü, hüzün olacak tabii ki problem yok.

Kendini iyi yansıttın. Olduğun durumun karmaşık ve çok üzücü olduğunu iyice belirttin. Aferin.

Ve son olarak kullandığımız ana dilimiz Türkçe'mize RP'nde sahip çıktığın için, kelimeler düzgün, cümleleri akıcı kullandığın için sana teşekkürlerimi sunuyorum.

Küçücük bir not: Başlık, hikâyen ile alakalı olan bir isim ile yazılacak. Her RP'nde "Hillary Black." başlığını kullanamazsın.*

Konu: Geri: İçimdeki Uçurum Çarş. Ara. 08, 2010 3:28 pm

Albus. demiş ki:: Girişte betimlemeleri çok iyi kullandın, sonra biraz bozdun. Örnek olarak mezarlığın nasıl göründüğünü biraz daha anlatabilirdin.

RP biraz drama kaçmış. Zaten burası mezarlık bölümü, hüzün olacak tabii ki problem yok.

Kendini iyi yansıttın. Olduğun durumun karmaşık ve çok üzücü olduğunu iyice belirttin. Aferin.

Ve son olarak kullandığımız ana dilimiz Türkçe'mize RP'nde sahip çıktığın için, kelimeler düzgün, cümleleri akıcı kullandığın için sana teşekkürlerimi sunuyorum.

Küçücük bir not: Başlık, hikâyen ile alakalı olan bir isim ile yazılacak. Her RP'nde "Hillary Black." başlığını kullanamazsın.*

Teşekkürler müdürüm.. Smile

Başlığı düzeltiyorum...