Şiir Köşesi

Konu: Şiir Köşesi Çarş. Kas. 10, 2010 5:14 pm

Arkadaşlar burada hoşunuza giden şiirleri paylaşabilirsiniz.Ben günlük şiir eklemeye çalışacağım.
-Kendi yazdığınızı ise ister bu başlık altından isterseniz yeni bir konu başlatarak yayınlayabilirsiniz.-

Konu: Geri: Şiir Köşesi Çarş. Kas. 10, 2010 5:14 pm

Tükenir elbet,
Gökte yıldız, denizde kum tükenir.
Bu vatan, bu topraklar cömert,
Kutsal bir ateşim ki ben sönmez,
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Ben de etten kemiktendim elbet,
Ben de bir gün göçecektim elbet.
İki Mustafa Kemal var iyi bilin,
Ben işte o ikincisi, sonsuzlukta
Ruh gibi bir şey, görünmez;
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Hep kardeşliğe, bolluğa giden yolda,
Bilimin, yapıcılığın aydınlığında,
Güzel düşünceler, soyut fikirlerde ben.
Evrensel, yepyeni buluşlarda,
Geriliği kovmuşum ben, dönmez;
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Başın mı dertte, beni hatırla,
Duy beni en sıkıldığın an.
Baştan sona her şeyiyle bu vatan,
Sakın ağlamasın Kasımlarda.
Fatihler, Kânuniler ölmez;
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Halim YAĞCIOĞLU

Konu: Geri: Şiir Köşesi C.tesi Kas. 13, 2010 10:13 am

BİR FOTOĞRAFA

Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım.

Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,
bitti artık hepsi...

Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim.
Dağlara çarptım her esişimde.
Yollara küfrettim her gidişinde.

Demiştim sana hatırlarsan:
Önemli olan 'zamana bırakmak' değil,
'zamanla bırakmamaktır'
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır...

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...

NAZIM HİKMET

Konu: Geri: Şiir Köşesi C.tesi Kas. 13, 2010 12:22 pm

Aşkın Sahtesi Olmaz

Aşk köledir esiri olmaz,
Aşk ölümdür tabutu olmaz,
Aşk fakirdir ekmeği olmaz,
Aşk beterdir halden anlamaz,
Aşk delidir dengesi olmaz,
Aşk kömürdür külü bulunmaz,
Aşk bestedir kalemi susmaz,
Aşk oynaktır yerinde durmaz,
Aşk misafirdir kapıda durmaz,
Aşk çöldür serabı olmaz,
Aşk ummandır denizi olmaz,
Aşk gerçektir sahtesi olmaz,
Aşk bir oktur hedefi vurmaz,
Aşk ömürdür sefası olmaz,
Aşk bir inci taşıdır bulunmaz,
Aşk bir bülbüldür kafesi olmaz,
Aşk bir güldür dikeni olmaz,
Aşk bir yağmurdur rahmeti olmaz,
Aşk boşa koysam dolmaz; doluya koysam almaz,
Aşk bir güneştir seveni yakmaz,
Aşk bir romandır sonuna nokta konmaz,
Aşk bir bestedir dinleme dinlemeye doyum olmaz.

Saniye Uzun

Konu: Geri: Şiir Köşesi Paz Kas. 14, 2010 9:53 pm

KAL DESEYDİN

Öyle kuruöyle soğuköyle uzaktı kiondaki anlam!

Bu kadar kolaymıydı herşeybu kadar yakınmıydık uçuruma?

Savunmayacakmıydın sevgimizi?

'Kal'diye haykırmayacakmıydın ardımdan?

Düşündüğüm bu değildi...

Hayal ettiklerimbeklediklerim başkaydı senden

Mücadele beklemiştim oysa...

Yelkensiz olan gemimizi kıyıya ulaştırırız sanmıştım...

Kıyıya ulaştırırsın sanmıştım...

Oysaonn denizin ortasında savunmasız bırakmama göz yumdun...

Bu kadar yıpratıcı olamzsın...

Oysa bir anlam olmalıydı yaşadıklarımızda

Paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı.

Yüreğimizdeki martıların bir anlamı olmalıydı.

Beynimizdeki melodilerin aramızda ki çekimin

Geçen akşamki sonbetin bir anlamı olmalıydı.

Duygularmızın bir anlamı olmalıydı.

Yüreğimdeki tüm martıları uçurdun şimdi...

Hangi yöne gittiler bilmiyorum

Geri dönerler mi bilmiyorum.

Dünya boşaldı mı ne!

Neden bu kadar sessizleşti birden yaşam

Neden artık parlamıyor yakomozlar gözlerimde?

Neden artık rüzgar esmiyor

Herşey seninle mi kaldı yoksa?

Mantığım...mantığımı bana bırak lütfenona ihtiyacım var.

Bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var!

Evet! ben istedim ayrılığıçıkmaz yollara yönelen bendim

kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim

Kahretsin!bunu neden yaptığımı bilmiyorum

Ve senin buna neden göz yumduğunu...

Tıpkı balkonda ki akasyaları sularken

Fazla sudan dolayı sararacaklarını bilmediğim gibi...

Su onun için hayat olmalıydı oysa...

Ve...sen de benim tutunacak dalım!

Bazı şeyler vardı aramızda biliyorsun

Olmaması gereken ama daima varolan

Farklı uçlardaydık seninle

farklı mevsimleri seviyordukfarklı zamanlarda...

Sen büyük fırtınalara vardınbense lodostan bile ürküyordum...

Oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen

Daha doğrusu öyle sanıyordum...

Binlerce yıldız arasında

Ayın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım...

Yıldızları söndürmekti...sorunları yok etmekti...

'Bitti'deyişim öylesine bir şeydisıradanşakacıktan...

'Hayır'demeliydin!

Hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde

Hendekler açmalıydın yoluma gidemeyeyim diye.

Sahip çıkmalıydın gözlerimde ki ay'a sevgimiz diye...

Beni yolumdan alıkoymalıydın...

'Kal'demeliydin...defalarca'kal' demeliydin...

Oysademedin...

Belkide senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben

Akasyaları kışın yaşatmaya çalışmakla hata etmişim...

Belki böylesi daha iyi oldu...

'Kal'deyseydin kalırdım...hemde seve seve kalırdım.

Martılarla kalırdım.yakamozlarla kalırdım.

Demedin oysa!

Bilirmisin?

Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken...

Bilirmisin?

Nasıl bir cana hasretti yüreğimyolumdan döndürecek...

Bilirmisin?

Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek...

'KAL'desen kalacaktım...

DEMEDİN OYSA

Mesaj Sayısı : 40 Kayıt Tarihi : 08/11/10 Yaş : 34

Özledim Seni
ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin...
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü...
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
''git artık'' demek
''beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa''
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....

Can Yücel .

Konu: Geri: Şiir Köşesi Salı Kas. 16, 2010 8:40 pm

Korkmana kaçmana gerek yok…
Seni ne çok sevdim ben. Ne çok gözyaşı döktüm senin için. Geceleri sen yatağında meleklerin kanatlarıyla uçarken ben penceremin önünde senin rüyana girmek için dua ederdim. Bir bakışına bir dudak kıvrımında titreşen gülüşüne ulaşmak için dünyanın bütün çiçeklerini önüne sererdim…
Ben seni ne çok sevdim. Herkes bildi bir sen bilmedin. Yalnızlığın diğer adı aşka karşılık almamaktır. Kaçılamayacak kadar yakın tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin.. Benim aşkıma yalnızlık kucak açtı. Senin yokluğuna dokundum içim yandı. Kendi sesim yine bana ulaştı. Anladım ki beni hiç duymayacaksın…
Ey uzak uzak baktığım.. Bir aşk filiz verdi fidan verdi kök saldı içimde. Onu sana göstermek için ömrümü veririm…

eğer sana yakın olucamı bilsem
etrafına ısık saçan mumum dibindeki kırıntı
eğer sana yakın olucamı bilsem
köhne bir evin dibindeki kulübe
eğer sana yakın olucamı bilsem
kilerdeki bir toz zerresi
eğer sana yakın olucamı bilsem
gökteki milyonlarca yıldızdan en küçüğü olmaya razıyım bebeğim
sen beni duymasan da görmesen de bilmesende
ben hep orda bi adım arkanda olucam
eğer bir gün dönersen sewdigim
iste o gün ben
bir yağmur tanesi kadar huzurlu
bir kelebek gibi özgür
bir çocuk gibi mutlu olucam ...

Konu: Geri: Şiir Köşesi Çarş. Kas. 17, 2010 2:49 am

Bugünde kendi yazdığım bir şiiri ekleyeyim dedim..

Gecelerim hep mi karanlık olacak?
Gündüzlerim hep mi sessiz?
Acılar hep mi taze?
Ömrüm hep mi sensiz?

Canımı hep bu kadar mı yakacak yokluğun?
Sessizliğin hep mi acılarla dolu?
Güneş doğmayacak mı karanlığıma?
Gözlerim hep mi dolu dolu?

03/11/2010 ~

DarkGirL~

Konu: Geri: Şiir Köşesi Çarş. Ara. 01, 2010 3:02 pm

Hüzün yıldızları parlıyor yine gecemde, ne tarafa çevirsem başımı,
bir SEN bakıyor bana…

Ne zaman kahretse yüreğim, ağlamaya susasa ve ne zaman iki damla belirse göz bebeklerimde, bir SEN akıyorsun, sessiz çığlıklarıyla şehri uyandıran kaldırımlara…

‘ Ne zaman seni düşünsem’ desem yalan olur… Hep aklımdasın ya! Her saniye bir SEN daha çakılıyor aklıma…

Ellerimi her uzatışımda maviye umut dilenmek için, SEN batıyorsun avuçlarıma…

SEN bakıyorsun bir çocuğun gözlerinde, bir bebeğin kokusunda
SEN kokuyorsun, bir SEN seviliyorsun onca yüreğin arasından…

Her şey SEN oluyorsun da, o kadar SEN, bir BEN olamıyorsun sevdiğim Bir benim gibi sevmeyi beceremiyorsun…

Neden yağmurlara benzettim ki seni? Şimdi her yağmurda, SEN yağıyorsun bu koca kente…

Sana güneşim demeseydim keşke… Her sabah yatağıma SEN vuruyorsun penceremden…

Lanet olsun! Keşke Kalbim demeseydim sana… Şimdi her an SEN atıyorsun içimde…

SEN den kurtulmanın bir yolu yok mu yar? SEN imkansızsın… BEN imkansızlıklar denizinde cılız kulaçlar atıyorum hayata dair, boğuluyorum arada bir… Yine de kıyamıyorum sana…

Keşke, ‘Bu can seninle yaşıyor’ demeseydim sana Şimdi her boğuluşumda SEN dirhem dirhem ölüyorsun, öldürüyorsun!

Yani her şey SEN oluyorsun da, o kadar SEN, bir BEN olamıyorsun sevgili… olamıyorsun!

Konu: Geri: Şiir Köşesi Perş. Ara. 02, 2010 5:47 pm

Sisliydi gece… Çığlık çığlığa bir karanlık vardı… İçeriye ay ışığı süzülüyordu…
Korkuyordu… Bağırmak istedikçe susuyordu…
Buz gibi soğuktu sanki. İlikleri donuyormuş gibi hissetti. Çığlıkların içindeki sessizliği çözmeye çalışıyordu.
Gittikçe kayboluyordu. Yokluğa batıyordu. O anda yeşil bir ışığa boyandı her taraf. Bu sessizliği tanıyordu…
Bu sessizlik ÖLÜM SESSİZLİĞİ idi…

Konu: Geri: Şiir Köşesi C.tesi Ara. 04, 2010 12:13 pm

Pure-Blood princeses demiş ki:: Sisliydi gece… Çığlık çığlığa bir karanlık vardı… İçeriye ay ışığı süzülüyordu…
Korkuyordu… Bağırmak istedikçe susuyordu…
Buz gibi soğuktu sanki. İlikleri donuyormuş gibi hissetti. Çığlıkların içindeki sessizliği çözmeye çalışıyordu.
Gittikçe kayboluyordu. Yokluğa batıyordu. O anda yeşil bir ışığa boyandı her taraf. Bu sessizliği tanıyordu…
Bu sessizlik ÖLÜM SESSİZLİĞİ idi…

Bu benim hikayemin tanıtım yazım yaa Beğendiğine sevindim ama isim yazsan daha iyi olurdu....

Konu: Sen Gittin Zaman Durdu! Paz Ara. 05, 2010 1:14 pm

Uzun zaman oldu sevmeyeli kimseyi. Senden sonra toplanmadı yüreğim. İyisini görmek ne kötü aşkın insan hep benzerini arıyor

Seni sevmek kendime yaptığım en büyük kötülüktü belki de! Artık kimse o çizgiyi geçemiyor. Sana benzer birini aramıyorum senin niteliklerine benzer bir akıl ve yürek derdindeyim.

Şimdi kime elimi atsam boş çıkıyor. Hava muhalefetinden gönlümdeki bütün seferler iptal! Sensiz yapılan yolculukların da tadı olmuyor.
Bundan sonra ne yapacağımı düşünüyorum. Nasıl sevebilirim yeniden? Ne zor bir yol bıraktın arkanda yürünecek! Bundan sonra ya hep tekim ya razı geleceğim aza yeniden.

Sen de çok matah olduğundan değil ama içimde bir yere dokunmuşsun işte! Kimsenin ulaşamayacağını sandığım o kapı açılmış bir kere.

Kıyaslamak! Evet benim yaptığım hata bu! Her geleni seninle kıyaslıyorum. Bir benzerlik arıyorum farklılıkların tadını almaktan vazgeçmiş olmalıyım… Oysa senin gibi bir başkası da yeni bir ufuk açabilir kalbimde izin vermiyorum.

Senin dokunduğun yerlerde öyle büyük bir açlığım var ki doymak bilmiyor içimdeki canavar. Dolu olsun istiyorum akıl kıvrımları bir konuşsun deryalar aksın istiyorum.

Sözde birleşmek değil özde kavuşalım istiyorum. Ne yana çevirsem gözlerimi başka türlü bakmayı öğreneyim.

Herkes aşkta farklı şeyler arıyor. Ben kelimeler arıyorum; bilmediğim duymadığım hiç söylemediğim sözcüklerle tanışmak istiyorum. Yanlış bildiklerimi yakalayacak yeniyi ellerime koyacak aklımı kuşatacak bir sevda istiyorum.

Seni sevmenin en kötü yanı senden sonrasıymış; çok geç anladım. Şimdi kimse içimdeki bu kuraklığa yağmur olamıyor. Ne zaman sevmek için bir adım atsam yeni bir kalbe hevesim kursağımda kalıyor.

Seni sevmeseydim ne çok aldanacaktım oysa! Çoğu gibi kör çoğu gibi cahilce mutlu yaşayıp gidecektim. Aşk zannedecektim her duyguyu anlamsız sevgiler ardından biraz gözyaşı dökecektim belki ama hayat hızla akıp gidecekti. Sen geldin gittiğinde zaman durdu. Koca bir boşluğun ortasında kaldım. Keşke hiç sevmeseydim; ne güzel daha az bilecektim…….

Candan Ünal

Konu: Geri: Şiir Köşesi Paz Ara. 12, 2010 5:16 pm

Sen Söylemeden De Biliyorum

Seziyorum ki kaçacaksın...
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende

Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende

Anlıyorum ki ayrılacaksın
Çok yıkkınım yıkılamam
Ama rengini bırak bende

Duyumsuyorum ki yiteceksin
En büyük acım olacak
Ama isini bırak bende

Ayrımsıyorum ki unutacaksın
Acı kurşun bir okyanus
Ama tadını bırak bende

Nasıl olsa gideceksin
Hakkım yok durdurmaya
Ama kendini bırak bende

Aziz Nesin

» PSD (Renlendirme) Paylaşım Köşesi