Mazide Kalan Anılar.

Konu: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 1:57 am

Orlando o gün rahat bir nefes almak için okuldan Bağıran Barakaya gitti.Nedeni yoktu aslında sadece rahat bir nefes almak istiyordu.
Üzerinde çok fazla sorumluluk vardı ve o yaşlanmaya başlamıştı.Biliyordu yaşlanmaya çözüm bulamicaktı.Ama amacını gerçekleştirmeden de ölmek istemiyordu.Ve amacına daha çok vardı.Bağıran Barakaya şöyle bir baktı bir odadaydı.
Eskiden buraya bir kez Voldemort'la gelmişti.O zamanlar küçüktü.Voldemort'ta daha yeni yeni lord olmuştu.
Babasının işi olduğu için onu Voldemort'a bırakmıştı.Voldemort'ta onu buraya getirmiş.

İyiyle kötü yoktur sadece güç vardır ve o gücü kullanamiyacak kadar zayıf olanlar.
Sen hangisisin Orlando

Demişti.Orlando da hemen atılıp

O güç benim

demişti.Ve evet Orlando güçlüydü.Küçükkende güçlüydü.Gücü de seviyordu ama hala istediği kadar güçlü değildi.
Daha güçlü olması gerekiyordu.O günden hatırladığı birşeyse Voldemort'un ona

Sen büyüyünce beni şuan gördüğün yerde sen olacaksın.Daha önce kimseye söylemedim ama baştan beri biliyordum HarryPotter beni öldürecek çünkü çok büyük hatalar yaptım.O öldürmese bile Lordlar konseyi beni öldürecek.
Ve konseyi kimsenin öğrenmemesi için beni HarryPotter'ın öldürmesi lazım.
Aslında ufacık bir çocukta bu kadar güç yok bu gücü konseyden alıyor.Konsey ona beni yok etmesi için güç verdi.Unutma Orlando her zaman en güçlü olki hiçbir konsey seni yok edemesin.

Demişti.Ve zaten birkaç sene sonra da dediği gibi HarryPotter tarafından öldürüldü.
Orlando da o zamandan beri en güçlü olmaya çalıştı her zaman.Artık kimse onun karşısında duramıyordu.Onun adı bile çoğu kişiyi korkutmaya yetiyordu.
Ve bir gün Lordlar Konseyinin başına geçecekti.Ve bu sefer sadece İngiltere değil bütün dünya onun adını duyunca titreyecekti.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 2:11 am

Hillary Hogwarts daki odasında loş ışıkta oturuyordu. Bu gün sınav yapmıştı ve verilen cevapları kontrol ediyordu...
Kafasını sallayıp
''Yine becerememişler, halbuki çok kolay sormuştum'' dedi.
Bir dakika sonra camda bir tıklama duydu. Hemen canı açtı bir baykuş içeriye süzüldü ve omuzuna konup ayağını uzattı. Baykuşun ayağına bağlı olan zarfı çözdü ve baykuşu geri yolladı.
Sonra hemen zarfı açtı ve içindeki ikiye katlı olan parşömeni çıkarttı, okumaya başladı;
''Sevgili Hillary,

Biliyorum benimle görüşmemen gerekiyor, ama bu çok acil.
Dün St. Munga daydım ve sanırım ağır yaralandım... İç organlarım feci halde zedelenmiş. Yürümekte biraz zorlanıyorum.
Ama yine de seni görmem lazım, eğer ölürsem seni görmeden ölmek istemiyorum.
Bu halimle seni saat tam 00:00 da Bağıran Barakada bekliyor olacağım...
Kevin Nash''

Hillary mektubu bitirdikten sonra çok endişelendi. Hiç düşünmeden cübbesini giyip bağıran barakanın yolunu tuttu. Şamarcı söğüte kendine bir zarar vermemesi için büyü yapıp içeri geçti ve yukarı çıktı 5 dakika sonra da Kevin oraya cisimlenmişti.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 2:50 am

Orlando aşağılardan sesler duymaya başladı bir anda.
Demin birinin cisimlendiğini duyduğuna emindi.Ve ayrı olarakta merdivenden çıkma sesleri duymuştu.

Gece gece tek uyumayan ben değilim heralde

Diye düşündü Orlando ve sesin geldiği yere doğru yürüdü.
Merdivenleri çıkarken sessiz olmaya çalışıyordu.Gelenlerin ölüm yiyen olmadığına da emindi.
Çünkü lordları buradayken gelmeden haber verirlerdi.O zaman geriye iki seçenek kalıyordu.
Ya yoldaşlık yada saldırı.Orlando o yüzden sessiz hareket ediyordu.Biraz ilerleyince bir odadan ışık geldiğini gördü kapıyı açınca donup kaldı.Sadece

Hillary

Diyebildi.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 2:54 am

Hillary Kevin ı görünce çok şaşırdı. Hiç bir yerinde bir şeyi yoktu. Sapa sağlam karşısında duruyordu.
Bu da neydi şimdi? Onu kandırmış mıydı? Yo hayır bu kadarını yapmış olamazdı. Onun için herşeyini tehlikeye atıp gelmişti...
Birden arkasındaki sesle irkildi, birisi adını söylemişti ve bu sesi tanıyordu.
Hızla arkasını döndü o da şaşkın bir ifadeyle
''Orlando'' dedi.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 3:10 am

Orlando bir anda kendine gelerek

Ne işin var burada

Dedi.Sonra arkasında Kevin'i gördü.Bir an sinirle Kevin'e baktı sonra güldü.

Ah Kevin hiç bir zaman şu zihnini kapatamadın.Demek Hillary'e tuzak kurdun ama birşey unuttun.

Dedi Orlando.Kevin şaşırdı

Neyi unutmuşum.

Dedi.Orlando asasını sallayarak

Beni

Dedi.Ve hemen arkasından iki kelime söyledi.

Avada Kedavra

Yeşil ışın Kevin'e çarptı.Kevin şimdi yerde kolları açık yatıyordu.Orlando onu büyüyle yolladı.
Sonra Hillary'e döndü.

Sana ben yokken gece dolaşmanla ilgili ne söyledim.Karşına Kevin gibi itler çıkabilir

Dedi Orlando.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 3:15 am

Hillary şaşkındı, ilk defa birisinin ölümünü görüyordu ve bu Orlandonun öldürdüğü biriydi.

Hillary Orlandoya döndü, Gözleri yaşarmıştı. Sanki konuşamıyordu, boğazı düğümlenmiş gibi...
Karnında bir acı hiisetti ama buna aldırmıyordu bile,
''N'aptın sen?'' diyebildi... Sesi kısıktı, konuşmakta zorluk çekiyordu.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 3:19 am

Orlando hiçbir şey olmamış gibi

Öldürdüm

Dedi.Sonra Hillary'nin şaşkın halini görünce

Ben onu öldürmesem o seni öldürecekti.Seni uyardığım şey buydu canım.
Herkese güveniyorsun ve bir gün yanımda ben olmazsam çok kötü olabilir.Bu sefer Kevin tek geldi.Belki halledebilirdin.Ya birkaç kişiyle gelseydi ben olmasaydım o zaman ne yapacaktın.Önce bence bunu düşün.
Ve ölümüyle ilgili olarak üzülme dünya sadece bir sürüngenden daha kurtuldu.

Dedi Orlando sert birşekilde.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 3:23 am

Hillary bu kadar rahat olmasına şaşırıyordu... Öldürdüğü bir karınca değil bir insandı.
İnsanlar hayvanları öldürürken bile üzülür, o ise gayet rahattı...
Hillary üzüntüyle karışık bir öfkeyle haykırdı
''Ne diyorsun sen? Ne öldürmesi? Kevin bana zarar vermezdi... O bana bunu yapmazdı. Senin kıskançlığın yüzünden bir daha onu göremeyeceğim.. Mutlu musun?''

Öyle bir bağırmıştı ki Hogwarts takiler bile duyabilirdi... Gözlerinden yaşlar sel gibi akıyor, onlara engel olamıyordu.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 3:29 am

Orlando şaşkınca baktı Hillary kendisini öldürmek isteyen biri için mi kendisine kızıyordu.

Nasıl öldürmeyecekti.Onun zihninde gördüm niye geldiğini o mektubu niye yolladığını.
Ve ben kıskançlık için kimseyi öldürmem ama aileme zarar vermek isterse biri acımam.
Sen ilk defa yaşıyor olabilirsin canım ama ben hep bunlarla uğraşıyorum.Şu zamana kadar bana kaç tane suikast girişimi oldu biliyor musun.Ama Kevin'ın hedefi ben değildim sendin.Nedeni ise düğünümüzde onu küçük düşürdüm diye seni öldürmeye çalışıyordu.

Dedi Orlando sert bir şekilde artık bundan da anlamazsa Hillary yapabileceği birşey yoktu.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 3:35 am

Hillary hala ağlıyordu. Kendisine hakim olamıyordu...
Orlando haklıydı evet, Kevin sapasağlamdı, ama yine de nereden bildiğini bilmiyordu Orlandonun...
Agırca merdivenlere oturdu, bacakları kesilmişti sanki. Ayakta duramıyordu.
Şu an ölse şaşırmazdı. Karnına yine muhteşem bir ağrı girdi. Sitresten olabilirdi bu!
Bu ağrıyla iki büklüm oldu... O ilk defa birisinin ölümünü görmüştü, buna alışkın değil.
Orlandonun yüzüne baktı ve
''N'olursa olsun yapmamalıydın!'' dedi. Gözlerinden akan yaşları bir türlü durduramıyordu.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 11:52 am

Orlando,Hillary'nin bir anda iki büklüm olduğunu görünce endişelendi.Bir sorun olduğunu anladı.

Yapmalıydım

Dedi sadece ve Hillary'i kucakladığı gibi okulun gizli geçindine doğru koşmaya başladı.
Geçidin girişine gelince kapıyı itti ve okula girdi.Önce okulun neresinde olduğunu anlayamadı.
Sonra 2. katta olduğunu anladı ve hastane kanadına doğru koşmaya başladı.Bir 5 dakika sonra hastane kanadına gelince hemen girdi.Hillary'i yataklardan birine yatırdı ve görevliyi yağırmaya gitti.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 2:12 pm

Hillary Orlando görvliyi çağırmaya gidince doğruldu yattığı yataktan. Kendisini iyi hissetmiyor olabilirdi ama burada kalmak istemiyordu.
Pek kötü de sayılmazdı zaten! Hastane kanadının kapısına yöneldi, vücudunda müthiş bir halsizlik vardı...
Bu durumu kaldıramazdı. O bir hayvanı bile incitemezken...
''Nasıl bir adamla evliyim?'' dedi içinden.
''O bir canavar! Üzülmeyi bırak, suçluluk bile duymuyor...'' ağır ağır merdivenlerden inmeye çalışıyordu.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 10:22 pm

Orlando hemen görevliyle döndüğünde bir baktı Hillary yatağında yoktu.Sonra kapının hemen dışına çıkınca Hillary'i orada buldu.Merdivenlerden inmeye çalışıyordu.Onu yine kucakladığı gibi odaya geri götürdü.
Geri götürürken Hillary debeleniyordu ama Orlando'nun umurunda değildi.Hemen Odadaki bir yatağa yatırdı.
Görevli de hemen gelip Hillary'e sakinleştirici bir iğne yaptı.Orlando,Hillary'e sevgiyle bakarak

Şimdi kızgın olduğu biliyorum ama yakında anlarsın niye böyle birşey yaptığımı

Dedi.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 10:32 pm

Hillary iğneyi yiyince ağırlık çöktü bütün vücuduna... Sanki çok halsizmiş gibi...
Uykusunun geldiğini hiissetti.. Gözleri ağır ağır kapandı, Orlandonun sevgiyle bakan yüzü bulanıklaşıyordu.

Bir anda arkasında Kevin i gördü, hemen ona döndü.. Sapa sağlamdı, oysa yaralı olduğunu sanıyordu...
Sonra arkada bir ses duydu ve oraya döndü. Orlando asasını Kevin' e uzattı ve haykırdı ''Avada Kedavra''...

Hillar gördüğü rüyanın etkisiyle yatağından çığlık atarak sıçradı...
Orlando da karsısında oturuyordu, o çığlık atınca yerinden sıçrayarak kendi yanına koştuğunu gördü...

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 10:36 pm

Orlando,Hillary'nin çığlığıyla oturduğu yerden zıpladı ve hemen Hillary'nin yanına koştu.Hillary uyanmış ve ağlıyordu.Orlando,Hillary'nin saçlarını sevgiyle okşarak

Tamam geçti canım.

Dedi.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 10:39 pm

Hillary yaşlı gözlerini Orlandoya çevirdi. Öyle bir sinirli bakıyordu ki kendisini aynada görse korkardı...
Hemen eliyle Orlandonun elini ittirdi ve
''Sen o ellerle birisini öldürdün... Bana nasıl dokunabiliyorsun?''
dedi sessizce... Sessiz konuşuyordu, yoksa birisi onları duyarsa azkabana atılırdı... Bu affedilmez lanetlerden biriydi...
Yine de onu seviyordu işte, Azkabana atılsın istemiyordu...

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 10:55 pm

Orlando gülerek

Sanki ilk defa yaptığım birşey söylüyormuş gibisin canım.Bunu sende biliyorsun ve hangisini tercih ederdin onun seni öldürmesini yada kızlarımızdan birini öldürmesini mi.Öldürmeden önce hiç düşünmediğimimi sanıyorsun.

Dedi.Hillary bazı şeyleri çok abartıyordu bunun gibi.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 11:01 pm

Hillary ellerinin tersiyle sildi göz yaşlarını,
Tekrar kafasını kaldırıp baktı Orlandoya. Onu yalan söylerken hemen yakalardı...
Başkalarına yakalanmıyor olabilirdi ama onu kandıramazdı hiç bir zaman... İçini dışını ezbere biliyordu artık Hillary.
Ve şu anda yalan söylüyor gibi görünmüyordu.
Bir müddet gözlerinin içine baktı, sonra

''Doğru mu söylüyorsun?'' dedi. Doğru söylediğini biliyordu ama yine de bunu duymak iyi gelecekti.
Bunu Ondan duyması iyi olacaktı... Hala gözlerinin içine bakıyordu. Orlando ise hala gülümsüyordu.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 11:15 pm

Orlando sevgi dolu bir sesle

Tabi doğru söylüyorum canım sen benim yalan söylediğimi gördün mü.

Dedi.Hillary'nin sakinleştiğini görünce Orlando mutlu olmuş.Gereksiz biri için karısının ağlamasını istemiyordu.

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 11:20 pm

Hillary hafiften gülümsedi... Ama biliyordu bu olayı unutamayacaktı ve Orlandoya hep kızacaktı.
Yine başını kaldırıp Orlandoya baktı ve konuştu
''Hafızamı silmeni istiyorum. Kevin ile olanları unuttur bana! Kevin' ı hiç tanımamış olayım...''

Konu: Geri: Mazide Kalan Anılar. Paz Ara. 12, 2010 11:24 pm

Orlando bir an şaşırmıştı ama sonra Hillary'nin kararlı olduğunu görünce asasını salladı.
Ve Hillary'nin Kevinle ilgili bütün anılarını sildi.Ne bu akşamı hatırlayacaktı,nede Kevin diye birini tanıdığını.
Orlando Hafıza silme büyülerini sevmiyordu ama bunu Hillary için yapmıştı.Hillary'e büyüyü yaptıktan sonra kendisini oradaki yataklardan birine attı ve uyudu.

Bu rp de burada biter.

The End(SON)